Langkah berjaga-jaga untuk Penggunaan Pengesan PID (Pengesanan Fotoionisasi)

Sensor PID (Pengesan Pengionan Foto) mengukur kepekatan gas dengan menggunakan cahaya ultraviolet (UV) untuk mengionkan bahan sasaran. Ia sangat peka dan digunakan secara meluas untuk mengesan sebatian organik mudah meruap (VOCs).

Lampu UV dalam sensor PID biasanya mempunyai aras tenaga 9.8 eV, 10.6 eV, atau 11.7 eV. Pemilihan tenaga lampu bergantung kepada keupayaan pengionan (IP) gas sasaran. Tenaga lampu mesti lebih tinggi daripada IP gas untuk pengesanan yang berkesan. Sebagai contoh, formaldehid (HCHO) mempunyai IP sebanyak 10.87 eV. Untuk mengukur formaldehid, lampu 11.7 eV mesti digunakan, kerana lampu 10.6 eV tidak dapat mengesannya.

Keadaan kelembapan tinggi (>90% RH) boleh menyebabkan kondensasi terbentuk pada tingkap lampu UV, yang menjejaskan ketepatan bacaan. Oleh itu, sensor PID biasanya digunakan dalam persekitaran kering atau direka bentuk dengan ciri-ciri kalis lembap.

Pendedermaan kepada kepekatan tinggi (contohnya, >1000 ppm) atau VOC takat didih tinggi (seperti minyak, aldehid, dan hidrokarbon aromatik) boleh menyebabkan pengumpulan hasil ion dan sisa bukan mudah meruap (contohnya, minyak silikon, H₂S) pada tingkap lampu UV. Ini boleh mengurangkan transmittans cahaya UV, mengakibatkan pelemahan isyarat, masa tindak balas yang lebih lama, dan kepekaan yang berkurang. Pendedermaan berpanjangan boleh merosakkan lampu UV secara kekal. Untuk mengurangkan pencemaran, meminimumkan kesan, dan memperpanjang jangka hayat sensor, digalakkan menggunakan peranti persampelan pam apabila mengendalikan sensor PID.